Ein Straßenverkäufer, dessen Produkte in Manisa beschlagnahmt wurden, weinte und rebellierte: Diese Woche öffnen die Schulen, was soll ich tun, Bruder?

Durum nedir, yasa neyi gerektirir bilmiyorum. Ama şu da bir gerçek ki maddi olarak hiçbir şeyi olmayan insanlara bunu yapmak hiç hoş bir durum değil. Nüfuzu olan kişilerin yemediği halt kalmıyor, ömür boyu hapise tıkacağın adamlar 3 5 aylık süreçte serbest bırakılıyor, ama gel gelelim çocuğu için üç beş kuruş kazanacak adama hemen ceza kesiliyor, “adalet” yetişiyor. Yemişim adaletinizi.

Şükret Allah’ın var.

Orul orul orospuçocuğu bunlar polat yavşakları dışarda grzerken bu adamın kazandığı 3 kuruş paraya göz dikiyorlar. Sizin yapacağınız işi sikim yarrak kafalı göt laleleri.

“Zabıtaları seyyara değil gökdelenlere gönder” -susamam

Böyle düzeni, kanunu, adaleti skeyim

Gıda maddelerinin kontrolsüz satılmasına karşıyım ama meyve sebze gibi, işlemden geçmemiş ve hayvansal olmayan ürünlerde biraz daha rahat olması gerektiğini düşünüyorum. Özellikle şu gibi dönemlerde.

Aynı zabıta engin polatı gördüğü zaman önünü ilikleyip efendi çekiyor. Öyle bir ülke.

ULKEDE DUZEN ISTIYORSANIZ, REFAH ICINDE YASAYANLARDAN HESAP SORUCAKSINIZ ONCE.

Senin ne yapacağın kimseyi ilgilendirmez. Toplum diye bir şey yok. Devlet sana değil zenginlere sadaka dağıtmak için var. Yüksek mücadele unsurlu ekonomik bir çevrede yaşıyoruz. Özgür bireyler olarak biz bunlarda karar kılmıştık, hatırlarsın. Unutan olursa serbest piyasanın sarsılmaz özneleri olarak hatırlatmak boynumuzun borcudur.

Dilan’ın ödemediği vergileri birinin ödemesi gerekiyordu, bu eserin sahibi AKP’dir.